ใช้แผ่นผงแป้งข้าวสาลีละลายน้ำแล้วผสมเครื่องเช่น ผัก เนื้อ ปลา ต่างๆ แล้วนำไปย่างบนกระทะเหล็ก ราดซอสแล้วกิน นี่คือโอโคโนมิยากิ มีที่ดังๆ 2 แบบ คือก่อนย่างต้องผสมเครื่องกับผงแป้งให้ดีก่อนค่อยย่างแบบโอโคโนมิยากิตะวันตก หรือจะไม่ผสมแต่วางซ้อนกันเป็นชั้นๆ แบบโอโคโนมิยากิฮิโรชิม่า แต่ในพื้นที่อื่นๆ ก็มีอาหารลักษณะคล้ายกันนี้อยู่
โอโคโนมิยากิแบบฮิโรชิม่า ใส่ผักกาดหรือเส้นบะหมี่แทรกไว้เยอะๆ นี่เป็นของทั่วไป เนื่องจากจะย่างได้ยาก ลูกค้าจึงไม่ต้องย่างเอง พนักงานที่ร้านจะย่างให้ สั่งอย่างสบายใจได้ไม่เป็นไร ส่วนแบบตะวันตกที่ผสมเครื่องแล้วย่างเฉยๆ หรือมอนจะยากิของโตเกียว มีร้านจำนวนมากที่พนักงานที่ร้านจะไม่ย่างให้ ลูกค้าจะเป็นคนย่างเอง จะให้ย่างให้ได้หรือเปล่านั้นต้องถามจากพนักงานที่ร้าน แน่นอนว่าอุตส่าห์มาถึงญี่ปุ่นแล้วการได้สัมผัสวัฒนธรรมญี่ปุ่นด้วยการย่างเองก็เป็นเรื่องที่น่าลองท้าทายดู
ใส่ปลาหมึกยักษ์หั่นชิ้นเล็กลงในแป้งผสม แล้วย่างเป็นลักษณะลูกบอลเส้นผ่านศูนย์กลางสัก 3cm - 5cm เป็นอาหารที่เลื่องลือของโอซาก้า นอกจากปลาหมึกยักษ์แล้ว ยังใส่แป้งทอด ต้นหอม ขิงแดง สภาพผิวด้านนอกย่างให้บางๆ แบบค่อนข้างแข็ง ด้านในเหลวๆ เหมือนม นจะยากิ นี่เป็นความลับของความนิยม ทาซอสไว้ที่ด้านผิวเป็นแบบที่นิยมเป็นหลัก ปกติแล้วจะโรยสาหร่ายและปลาแห้งไว้ แล้วก็มีการราดมายองเนสด้วยแล้วแต่ความชอบ
ที่โตเกียวมอนจะยากิเป็นของที่มีขื่อเสียง มอนจะยากิจะมีปริมาณน้ำมากกว่าโอโคโนมิยากิ ก่อนย่างจะใส่ซอสหรือโชยุแต่รสกับแป้งผสมก่อน สมัยก่อนเคยนิยมในฐานะเป็นขนมของเด็กๆ ในร้านขายขนมเด็กในดาวน์ทาวน์เมืองโตเกียว แต่ปัจจุบันจะอยู่ในฐานะของร้านมอนจะยากิ ร้านที่สามารถกินได้ทั้งโอโคโนมิยากิและมอนจะยากิเป็นกระแสหลักตอนนี้
ทำโอโคโนมิยากิด้วยเครื่องอย่างเนื้อสไลด์บางเช่นหมู แล้วก็ไข่ตีผสม แล้วโอโคโนมิยากิที่อร่อยล่ะจะทำได้อย่างไร จะขอแนะนำขั้นตอนจนทำสำเร็จ
 ให้ไฟผ่านไปถึงตรงกลาง |
 ทาซอส |
 โรยสาหร่ายเขียว แล้วราดมายองเนส ก็เป็นอันเสร็จ |
 ตัดแบ่งแล้วกิน |
 พลิกด้านย่างทั้งสองด้าน |
ในมอนจะยากิมีเครื่องหลากหลาย คราวนี้จะแนะนำว่าสามารถทำมอนจะยากิแบบดาวน์ทาวน์ที่ใส่ไข่ปลาและโมจิแบบอร่อยๆ ได้อย่างไร
 เทน้ำซุปลงไป |
 วางชิสหรือโมจิที่ย่างแล้ว |
 พอเริ่มเดือดๆ ก็เสร็จเรียบร้อย |
 กินแบบเกรียมๆ |
 ผสมวัตถุดิบแล้วนำไปย่าง |
ที่มาของโอโคโนมิยากิย้อนกลับไปเซนริคิวที่เป็นน้ำร้อนชาที่มีชื่อเสียง ในที่นั่งงานชุมนุมด้านชาที่เรียกว่า บันทึกร้อยชุมนุมริคิว ที่จัดโดยเซนริคิว ขนมกินคู่กับชาที่ถูกแจกจ่าย คือ อบรำ ซึ่งเป็นขนมที่นำแป้งข้าวสาลีผสมละลายน้ำไปต้ม แล้วเทเป็นชั้นบางๆ ย่างในหม้อไฟ แล้วสอดใส้เต้าเจี้ยวที่ใส่พริกไทยญี่ปุ่นเข้าไป<br>จากนั้นก็พัฒนามาเป็นโยโชขุของโอซาก้า, อิสเซนโยโชขุของฮิโรชิม่า และโมจิยากิของโตเกียว<br>ที่โอซาก้าก่อนสงคราม มีการนำแป้งผสมน้ำไปราดแผ่เป็นรูปวงกลมบนแผ่นกะทะเหล็ก ใส่แป้งทอดกรอบ และต้นหอมแล้วย่างเป็น โยโชขุยากิ ซึ่งเป็นของกินที่ได้รับความนิยมในหมู่ชาวบ้าน หลังสงคราม ก็เปลี่ยนเป็นผสมผัก หรือปลา แล้วย่าง แล้วเริ่มจากการใส่วัตถุดิบที่ชอบแล้วย่างจนถูกเรียกว่าเป็น โอโคโนมิยากิ (แปลว่าย่างตามชอบ)<br>ที่มาโอโคโนมิยากิของฮิโรชิม่า กล่าวกันว่าน่าจะมาจาก อิสเซ็นโยโชขุ ที่ถูกขายในร้านขายขนมสำหรับเด็ก อิสเซ็นโยโชขุเป็นการนำแป้งละลายในน้ำอุ่นแล้วย่างเป็นรูปวงกลม ใส่ผงปลาคัตสึโอะ ต้นหอม มันแกวขูด (โทโรโระ) สาหร่ายทะเล มาวางด้านบนแล้วพับครึ่ง จากนั้นก็ราดซอสวูสเตอร์ แม้ในปัจจุบันโอโคโนมิยากิในฮิโรชิม่าที่ตามซุปเปอร์มาร์เก็ตก็ถูกพับครึ่งแล้วขายอยู่ด้วย<br>ที่มาของมอนจะยากิของโตเกียว คือโมจิยากิสมัยเมจิ การใช้แป้งสาลีที่ละลายในน้ำอุ่น แล้วก็เขียนตัวอักษร (โมจิ) บนแผ่นกะทะเหล็กที่หน้าร้านขายขนมสำหรับเด็ก เป็นการสอนตัวอักษรให้เด็กๆ ไปในตัวนี้กล่าวกันว่าเป็นที่มาของมอนจะยากิ
